SAVOIR – VIVRE CZYLI DOBRE MANIERY
Każdy z nas chce jak najlepiej funkcjonować, być dobrze odbierany przez swoich rówieśników i dorosłych każdego dnia. Warto więc zapoznać się z zasadami dobrego wychowania czyli savoir-virem, które pomogą w osiągnięciu tego celu. Wyrażenie Savoir-vivre pochodzi z języka francuskiego. Savoir znaczy wiedzieć, za to vivre znaczy po prostu żyć. Stąd savoir-vivre przetłumaczyć można jako sztuka życia. Jest to znajomość obyczajów i form towarzyskich, reguł grzeczności; umiejętność postępowania w życiu i radzenia sobie w różnych trudnych sytuacjach. Savoir-vivre to to zbiór zasad dobrego wychowania, dobrych manier, znajomość obowiązujących reguł grzeczności, których należy przestrzegać
Nienaganne formy zachowania oznaczają życzliwość dla ludzi, uprzejmość, tolerancję, opanowanie emocji, Okazując dobre maniery okazujemy szacunek innym ludziom. To dobre wychowanie czyni z nas kulturalnych ludzi, budzących sympatię i szacunek.
Oczywiście zasad dotyczących dobrych manier jest niezliczona liczba, różnią się one w zależności od regionów świata, miejsca w którym przebywamy. Jest jednak parę podstaw, które są dość uniwersalne i pozwalają nam cieszyć się przyjemną atmosferą.
Oto złote zasady zachowania , klucz otwierający drzwi do przyjaźni i szacunku innych.
- uśmiech,
- uprzejmość,
- życzliwość,
- punktualność,
- dyskrecja,
- lojalność,
- grzeczność.
Zasady savoir-vivre’u dotyczą przede wszystkim kilku głównych dziedzin życia:
- nakrywania, podawania do stołu i jedzenia,
- wyglądu, higieny i właściwego ubioru,
- form towarzyskich (np. w szkole, w rodzinie, na przyjęciach),
- komunikacji (telefonicznej i internetowej także),
- zachowania się w szczególnych sytuacjach.
Kultura bycia
- W stosunku do innych zachowuję się tak, jakbym chciała (chciał), aby ktoś zachowywał się w stosunku do mnie.
- Czuwam nas bezpieczeństwem swoim i innych.
- Zwracając się do osób dorosłych oraz koleżanek i kolegów używam zwrotów grzecznościowych: PROSZĘ, DZIĘKUJĘ, PRZEPRASZAM.
- Jestem życzliwy dla innych.
- Do swoich kolegów zwracam się po imieniu.
- Staram się pomagać kolegom, gdy tego potrzebują.
- Witam się z nauczycielami i pracownikami bursy oraz ze swoimi koleżankami i kolegami.
- Nigdy nie mówię źle o rodzinie swoich kolegów. Dotrzymuję obietnic.
- Nie plotkuję o swoich kolegach.
- Nie biegam po terenie budynku bursy, nie hałasuje i nie śmiecę.
- Szanuję mienie bursy, to również moje mienie.
- Jeśli kogoś potrącę, przepraszam.
- Przechodząc przez drzwi obowiązuje mnie ruch prawostronny , przy czym : Pierwszeństwo mają dorośli. Pierwszeństwo mają dziewczęta.
- W drodze do szkoły i ze szkoły nie zapominam o dobrych manierach.
Kultura słowa
- Kulturalnie witam się i żegnam.
- Używam zwrotów i form grzecznościowych :mógłbym (mogłabym), chciałbym (chciałabym).
- Dostosowuję swój język do adresata –inaczej mówię do kolegi, inaczej do osoby dorosłej.
- Nie przerywam mówiącemu.
- Daję szansę wypowiedzi innym.
- Nie „wykrzykuję” swojego zdania.
- Szanuję zdanie innych.
- Nie używam wulgarnych słów.
- Dostosowuję siłę głosu odpowiednio do sytuacji.
Kultura ubioru i wyglądu
- Mój strój jest oznaką godności własnej i innych.
- Do szkoły noszę strój, dostosowany do pory dnia i okoliczności.
- Mam czyste buty.
- Nie przesadzam z ilością ozdób, np. kolczyków, bransoletek, korali.
- Zmieniam strój przed i po lekcji wychowania fizycznego.